Pierre Langerock

Het station van Binche, een gemeente in de provincie Henegouwen, was al het decor in verschillende films. Ook in het jaar 2024 vonden er opnieuw opnames plaats in het aan het begin van de vorige eeuw naar een ontwerp van Pierre Langerock gebouwde treinstation:    - in juni: opnames van de nieuwe Britse tv-serie Bookish , met en door Mark Gatiss  - in september en oktober: opnames van Foley Man , de nieuwe film van de Belgische regisseur Frank Van Passel    Zowel de tv-serie als de film zouden in het jaar 2025 te zien moeten zijn voor het grote publiek.    Lees meer:   Wachtzaal station Binche genoemd als mooiste van België   Regering besliste dat station van Binche neogotisch moest zijn  

In de collectiecatalogus van het museum M Leuven is ook de kruisweg van de Sint-Pieterskerk in Leuven opgenomen. Het werk werd omstreeks 1904 in natuursteen vervaardigd door de Antwerpse beeldhouwer Jan Baptist Van Wint (1829-1906) naar ontwerp van architect Pieter Langerock, die op dat moment bezig was aan de restauratie van de kerk in het centrum van Leuven. De verschillende onderdelen van de kruisweg zijn elk 97 cm hoog en zo'n 52 cm breed.     Lees meer:   Oudst bewaarde foto Sint-Pieterskerk in Leuven   Professionalisering van restauratie Sint-Pieterskerk in Leuven

Op de Instagram-pagina 'art_nouveau_geek' verscheen op 23 oktober 2024 een bericht over de zogenaamde Maisons Empain in de Henegouwse gemeente Manage, waarin vermeld wordt dat het middelste van de drie huizen, soms toegeschreven aan architect Pierre Langerock, momenteel gerestaureerd wordt:    "Construites au début du XXème siècle, le groupe de trois villas appartint à la famille de l’industriel Jules Empain, puis à ses fils, jusqu’à une date assez récente.    Celle de droite (photos 1-6), malheureusement à l’abandon (quoique les plantes du balcon se portent très bien), est datée de 1905 et présente des caractéristiques évidentes de l’ArtNouveau: courbes en “coup de fouet”, arrondis, ferronneries et châssis ouvragés.    Celle du centre (photo 7), la plus imposante, porte la date de 1911 et est parfois attribuée à l’architecte Langerock. Elle rassemble des éléments de plusieurs style architecturaux: néo-baroque, néo-gothique, et Renaissance. Elle est en rén...

In het artikel 'Walcourt ou la dure recherche de l’unité de style' van Francis Tourneur, gepubliceerd in het Bulletin van het jaar 2015 van de Commission royale des Monuments, Sites et Fouilles, wordt kritisch gekeken naar de restauratie van de Saint-Maternebasiliek van Walcourt in de provincie Namen in de 19de en het begin van de 20ste eeuw:    "L’ancienne collégiale Saint-Materne de Walcourt, montagne de pierres supposée médiévale dont l’histoire de la construction est plutôt complexe, a connu tôt une renommée certaine comme lieu de pèlerinage à la statue miraculeuse de Notre-Dame, qui a toujours attiré les foules désireuses de s’assurer sa bienveillance. L’église a donc fait l’objet de multiples transformations au cours de l’Ancien Régime pour la mettre régulièrement au goût du jour. Après l’abandon et les déprédations révolutionnaires, et une sommaire remise en état concordataire, l’édifice va attirer dès le milieu du XIX e siècle l’attention des autorités comme un de...

In het artikel 'De Groete Fonteyne of Merchborre, beter bekend als de Marbol. Deel 1: De Marbol trotseert de eeuwen' van Jacques De Ro, verschenen in het tijdschrift Gerardimontium in 2017, wordt aangegeven dat architect Pieter Langerock, na de poging tot restauratie van de fontein op de Markt van Geraardsbergen, ook gevraagd werd werken te verrichten aan het gebouw van het vredegerecht, gelegen naast het eerder door hem gerestaureerde stadhuis:    "In 1911 zal [Langerock] opnieuw gevraagd worden voor een ontwerp van werken aan het vredegerecht, die ook niet zullen uitgevoerd worden."   (het vredegerecht is het gebouw rechts op de afbeelding hierboven)   Lees meer:   Vier vermeldingen in overzicht van werken van Helleputte   Voorbereidingsstukken restauratie fontein Geraardsbergen bewaard in Leuven

In het rapport 'Archeologische opgraving. Vertrijk (Boutersem) – O.L.V. Hemelvaartkerk. Roosbeeksestraat', in 2013 opgemaakt door Natasja Reyns en Marjolein Van Celst van het archeologisch onderzoeksbureau All-Archeo, wordt ook verschillende malen verwezen naar de restauratiewerkzaamheden door architect Pieter Langerock aan het begin van de 20ste eeuw:    - "In 1906 werd opnieuw een nieuwe sacristie gebouwd." (p. 20)    - "In werkput 1 bevond zich in de noordoostelijke zijde van de werkput een bakstenen gemetste kolk, waar een steengoed afvoerbuis voor regenwater naartoe liep. Het formaat van de bakstenen is vrij groot en lijkt aan te sluiten bij de funderingsresten die aangetroffen werden in werkput 2. Mogelijk is de kolk bijgevolg toe te schrijven aan de Langerock-verbouwingen en te dateren in 1906." (p. 30)    - "In werkput 2 bleek de fundering van de steunbeer van het koor te bestaan uit bakstenen. De bakstenen begonnen rechtstreeks onder de zichtba...

(Le Vingtième Siècle, 8 april 1898, p. 2) Lees meer:   Samenwerking met beeldhouwer Roemaet   Pastoor verliet Saint-Séverin omdat discussie over restauratie te lang duurde

Op de Vlaamse erfgoedwebsite Erfgoedplus.be is een detailfiche te vinden van het altaar van het Heilige Sacrament in de Sint-Germanuskerk te Tienen, een stad in het zuidoosten van de provincie Vlaams-Brabant. Het hoogaltaar uit blauwe steen (arduin), dat rond 1901-1903 vervaardigd werd door beeldhouwer Benoît Van Uytvanck (1857-1927) uit Leuven naar de plannen architect Pieter Langerock, wordt op de website als volgt beschreven:    "Het altaar staat op drie arduinen treden met kleine vloer in eikenhouten parket. Op een rechthoekig basement ligt het altaarblad dat aan de voorzijde ondersteund wordt door vier ronde zuilen met polygonale voet en kapiteel met rankwerk. Het blad is voorzien van vijf consecratiekruisen. De predella bestaat uit twee delen met sterk geprofileerde randen en een reliëfdecoratie van wijngaardranken aan de voorzijde. Tijdens de verbouwing van het Sacramentskoor tot zogenaamde winterkapel werd het altaar gedemonteerd. De predella werd in de oostelijke g...

In Philippe Van Boxmeer (1863-1955). Stadsbouwmeester van Mechelen tussen 1893 en 1913 , een masterproef van Jozefien Feyaerts (Universiteit Gent, academiejaar 2011-2012) , wordt aangegeven dat architect Van Boxmeer beweerde dat hij alleen, en dus zonder de algemeen aangenomen samenwerking met architect Pieter Langerock, de plannen voor de Keldermansvleugel van het Paleis van de Grote Raad in Mechelen en het Kasteel du Four in Retie ontwierp en uitvoerde:    - "Na de negatieve kritieken die Van Boxmeer op zijn uiteenzetting had gekregen werd het plan om een (Brugse) belforttoren te bouwen afgevoerd. Het vervolledigen van het Paleis van de Grote Raad bleef wel op de agenda staan; intussen was ook het stadsbestuur het erover eens dat de Keldermansvleugel zou moeten worden voltooid. Daarmee volgde Mechelen het voorbeeld van Keulen, waar men in 1880 eindelijk de Dom had kunnen beëindigen, en Gent, dat in 1890 startte met restauratie- en voltooiingswerken van de lakenhal.   In...