Pierre Langerock

In het artikel 'Sacraal beton. De Sint-Augustinuskerk te Vorst', gepubliceerd in het tijdschrift M&L van mei-juni 1994, gaat architect Paula Cordeiro ook in op de bouwgeschiedenis van de Brusselse kerk, waarvoor ook de Leuvense architect Pieter Langerock een voorstel indiende:    "Het bouwterrein voor de nieuwe kerk werd in 1912 door de 'Société des Villas de Forest' aan de kerkfabriek aangeboden. [...] De voorbereidingen voor de bouw verliepen minder vlot. Zowel de keuze van de bouwstijl waarin de kerk moest worden opgetrokken, als van de architect die met de opdracht zou worden belast, stelden de nodige problemen.    Door verschillende architecten werden ontwerpen toegezonden, met name Charles Petein, Pieter Langerock, Hubert Macq, [Joseph] Pauwels en [Albert] Roosenboom. Doch door hun te groots opzet bleken zij zonder uitzondering het budget van de kerkfabriek te overschrijden. Sommigen ontwierpen ware kathedralen of monumenten van 60 m lengte, voor inplant

Op de Facebook-pagina 'Ge zijt van Kortenaken en deelgemeenten als...' verscheen op 30 maart 2024 een bericht , met unieke foto's ter beschikking gesteld door Omer Heusdens, over de verbouwing tussen 1906 en 1911 van de Sint-Amorkerk in Kortenaken, in het oosten van de provincie Vlaams-Brabant, onder leiding van architect Pieter Langerock:    "De parochiekerk Sint-Amor in Kortenaken is een beschermd monument, en een vastgesteld bouwkundig erfgoed. Aanvankelijk was het een kapelkerk uit hout en leem, dan een kleine kerk uit ijzerzandsteen, ter hoogte van het huidige koor, opgetrokken in de romaanse fase (architectuur tussen 1050 en 1250). In de 16e eeuw werd de kerk vergroot in opdracht van de abdij van Vlierbeek, de tiendenheffer. Daarna waren er herstellingen in 1708, restauratiewerken vanaf 1756, en een vergroting in 1842.    Tussen 1906 en 1911 kwam er opnieuw een vergroting en restauratie van de kerk. Hiervoor werd de Leuvense architectenzoon Petrus Langerock inges

In het artikel ' In beeld: majestueuze wachtpaleizen in de stations ', op 7 april 2024 gepubliceerd op de website van het Vlaamse weekblad Knack , maakt journalist Stijn Tormans ook melding van de wachtzaal van het station van Binche, in de provincie Henegouwen:   "Of reis naar die van Binche: prachtige neogotiek van de Leuvense architect Pierre Langerock (°1857). Zelfs de bordjes zijn nog intact. Een mooiere wachtzaal zult u in uw rijk niet vinden. De wachtzaal van Binche is, net als het station, beschermd."   Naast die van Binche, worden in het artikel ook wachtzalen in de stations van Brugge, Brussel-Centraal, Diest en Kortrijk aangehaald.    Foto: Saskia Vanderstichele  Noot: Pierre Langerock werd geboren in 1859, niet in 1857.     Lees meer:   Voorstel voor een stokerij in het station van Binche   Regering besliste dat station van Binche neogotisch moest zijn

In het Bulletin des Commissions Royales d'Art et d'Archéologie van het jaar 1898, wordt architect Pierre Langerock 14 keer vermeld.    De volgende voorstellen werden goedgekeurd:     Binche   Binnenrestauratie van het stadhuis  ('L'attention de l'architecte, M. Langerock, a été appelée sur les points suivants, dont il pourra être tenu compte dans le cours de l'exécution des travaux : a) la porte figurant sur le dessin n° 5 parait avoir trop de hauteur; il y aura lieu aussi de varier les panneaux des lambris; b) les gaines de la cheminée, dessinée sur le plan n° 6, affectent un aspect trop moderne et la hotte manque de saillie')     Leefdaal   Restauratie van de pastorie    Uitbreiding en restauratie van de kerk  ('Après avoir pris connaissance du rapport de M. l'architecte provincial concernant cette affaire, la Commission a cru devoir se référer aux conclusions de sa lettre du 29 août 1896. Elle ne voit aucun avantage à la démolition de la tour,

In het niet-gedateerde tweetalige boekje 'De Nieuwe Gids van Leuven/Le Nouveau Guide de Louvain' van Miel Frantzen, wordt melding gemaakt van de restauratie van de Heilige Drievuldigheidskapel, ook kapel van Onze-Lieve-Vrouw ter Krampen genoemd, door architect Pieter Langerock:    "In 1893 werd [de kapel] door Langerock gerestaureerd en bijaldien het zijn gordel van groene boomen mist en de put nog in orde werd gesteld naar den geest van den tijd, toch is en blijft het een alleszins schoon gebouwtje, dat, door zijn zwierigheid, de aandacht trekt."    "En 1893, l'architecte Langerock restaura la chapelle. Bien qu'elle ne se pare plus de sa vieille ceinture d'arbres et que les puits mystérieux ne nous parle plus de ses beautés d'antan, elle ne s'en resta pas moins une construction élégante qui, par sa grâce et sa finesse, captive l'attention du visiteur."    Naast de kapel in de wijk Blauwput, restaureerde architect Langerock in Kessel-

In de Belgische krant Le Vingtième Siècle verscheen op 5 juni 1898 een aanbesteding voor de bouw van een gemeentehuis in Wezemaal, gelegen in het noorden van de provincie Vlaams-Brabant en ondertussen een deelgemeente van Rotselaar.     Lees meer:   Vermelding in Franstalig biografisch woordenboek   Aanbesteding voor de kerk in Grand-Reng (1905)

In het artikel 'Het koorgestoelte van de Sint-Salvatorkerk van Hakendover, een restauratie na een bewogen geschiedenis' van Martijn Remmen, gepubliceerd in M&L van juli-augustus 2016, gaat de auteur ook in op de restauratie van de kerk in kwestie door architect Langerock:     "In 1890 begon architect Pierre Langerock aan zijn ontwerp om het koor en de zuidelijke kapel opnieuw in de oorspronkelijke gotische toestand te brengen. Hij voorzag ook de bouw van een nieuwe sacristie tegen de zuidelijke muur van het zuiderstransept. Het is pas na de Eerste Wereldoorlog dat deze plannen ook werden uitgevoerd. Het barokke koor werd ontmanteld: het volledige altaar werd afgevoerd, de gotische spitsboogramen werden opnieuw opengemaakt en voorzien van nieuw glas-in-lood met natuurstenen monelen en maaswerk. Van het grote altaar ontbreekt sindsdien elk spoor. De muren tussen het koor en de zuidelijke kapel werden verwijderd, aangezien deze niet meer als sacristie werden gebruikt. He

In Wallonië vindt van 8 tot 12 april de Semaine Jeunesse et Patrimoine en Wallonie plaats. Deze monumentenweek richt zich op jongeren tussen 10 en 14 jaar. In de editie van dit jaar staat ook het stadhuis van Binche, in de provincie Henegouwen, op het programma:    "L’hôtel de Ville fraîchement rénové vaut également le détour. Surmonté d’un beffroi inscrit sur la Liste du patrimoine mondial de l’UNESCO, l’édifice a gardé son caractère médiéval mais également son usage politique et protocolaire. [...]    Il n’y a pas de certitude quant à la date de création de l’hôtel de Ville. Cependant, le beffroi attenant au bâtiment, symbole des libertés dont jouissait la ville, date du 14 e siècle. L’édifice servait auparavant de halle, de boucherie communale et de lieu de réunion du magistrat. La partie supérieure du campanile et du beffroi est de style Renaissance, tandis que la partie inférieure ainsi que les arcades sont de de style gothique. Plusieurs fois remanié, l’hôtel de Ville a été

In een beschrijving op de website van Agentschap Onroerend Erfgoed van de straat Verlorenkost in Westerlo komt ook het v roeger e hospitaal ter sprake:    "Rechte straat tussen de Sint-Lambertusstraat en de Kaaibeeksedijk. Aan noordzijde voormalig godshuis in 1883 (zie gevelsteen) gebouwd naar ontwerp van P. Langerock, sinds 1984 aangepast aan de nieuwe functie van schoolgebouw. Aan zuidzijde recent complex met verzorgingstehuis en serviceflats."     Lees meer:   Onderzoek naar toekomst van kerken van Heultje en Westerlo   Aannemer uit Aarschot bouwde nieuw kasteel in Westerlo