Pierre Langerock

In een artikel van Christiane De Maegd, Roger Deneef en Jo Wijnant over het plantsoen en de omgeving van de Basiliek Onze-Lieve-Vrouw, in 2007 gepubliceerd door Agentschap Onroerend Erfgoed , wordt ingegaan op de door architect Pieter Langerock ontworpen 'Rozenkransweg' in de omgeving van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Scherpenheuvel:    " Op de oude vestingwal ten oosten van de hortus werd omstreeks 1900 een ommegang in neoclassicistische stijl gerealiseerd door architect Pierre Langerock (1859-1923) met vijftien mysteriën van de rozenkrans.     Rond 1900 werd een neogotische bouwcampagne – onder meer de (ondertussen al afgebroken) Rozenkranskerk – gevolgd door een nieuwe reeks beplantingen en een forse uitbreiding van het plantsoen in de voormalige tuin van de oratorianen ten oosten van de 'hortus' (het Primitieve perceel 579). Op de oude vestingwal in dit gedeelte werd de zogenaamde Rozenkransweg aangelegd, een door bomen overschaduwde, religieuze 'promena...

Op de Wikipedia-pagina gewijd aan de Sint-Engelbertuskerk in Deurne, een deelgemeente van Diest in het noordoosten van de provincie Vlaams-Brabant, wordt verdere informatie gegeven over de bouwgeschiedenis en het interieur van de lokale parochiekerk:    "In 1834 werd een neoclassicistische kapel gebouwd die in 1842 tot parochiekerk werd verheven en die in 1890, naar ontwerp van Pierre Langerock, in neogotische stijl werd vergroot. Hierbij werd de toren van de oudere kapel geïntegreerd in het nieuwe, bakstenen gebouw.    Het kerkmeubilair is hoofdzakelijk 19e-eeuws. Er is echter een preekstoel van 1620 en de barokaltaren zijn uit dezelfde tijd. Het orgel is van 1852 en gebouwd door de firma Anneessens. Vroeg 16e-eeuws is een beeld van Madonna met Kind, laat 16e-eeuws is een Sint-Barbarabeeld en 17e-eeuws is een borstbeeld van Sint-Engelbertus."     Foto: Sonuwe - Wikipedia     Lees meer:   Werken aangeduid op overzichtskaart kerken in oo...

Op de Vlaamse erfgoedwebsite Erfgoedplus.be is een detailfiche te vinden van een neogotische eikenhouten credens die architect Pieter Langerock ontwierp voor de Sint-Germanuskerk in Tienen, in het zuidoosten van de provincie Vlaams-Brabant.    Het kerkmeubel, dat vervaardigd werd door beeldhouwer Benoit Van Uytvanck uit Leuven en als afmetingen in centimeters '85,5 (hoogte) x 85 (breedte) x 59 (diepte)' heeft, wordt op de website als volgt beschreven:    "De twee zijkanten van de tafel zijn opengewerkt met gotisch maaswerk dat in twee registers boven mekaar is geplaatst. De hoekstijlen werden met pinakels versierd. Een X-vormige regel, met centraal medaillon, en een horizontale regel verbinden de zijkanten."     Afbeelding: Erfgoedplus, Harrie Spelmans     Lees meer:   Geen nieuwe toren voor Sint-Germanus in Tienen   Restauratie van alle vensters van kerk Oplinter

In een artikel over de Mechelse binnenstad op de website van het Agentschap Onroerend Erfgoed, wordt ook de bouwgeschiedenis van het stadhuis van de stad Mechelen kort samengevat:    "Hoewel herhaaldelijk aangepast en gerestaureerd, vertoont de 14de-eeuwse Lakenhal (mogelijk als vergroting van een oudere rechthoekige 13de-eeuwse hal) de typische inplanting van aaneengesloten vleugels rondom een binnenplaats, met ritmerende spitsboognissen en centraal de massieve, doch onvoltooide belforttoren met octogonale hoektorens. De noordvleugel werd in 1526 verbouwd tot Paleis van de Grote Raad [(huidig Stadhuis)] volgens het plan van bouwmeester Rombout II Keldermans; in 1547 werd het halverwege stop gezet, om tenslotte in 1900-1911 voltooid te worden onder leiding van Ph. Van Boxmeer en P. Langerock [op basis van het oorspronkelijk ontwerpproject van Rombout II Keldermans]. De laat-gotische gevelordonnantie is verfraaid met ornamenten die de renaissance reeds aankondigen."  ...