Pierre Langerock

In het niet-gedateerde tweetalige boekje 'De Nieuwe Gids van Leuven/Le Nouveau Guide de Louvain' van Miel Frantzen, wordt melding gemaakt van de restauratie van de Heilige Drievuldigheidskapel, ook kapel van Onze-Lieve-Vrouw ter Krampen genoemd, door architect Pieter Langerock:    "In 1893 werd [de kapel] door Langerock gerestaureerd en bijaldien het zijn gordel van groene boomen mist en de put nog in orde werd gesteld naar den geest van den tijd, toch is en blijft het een alleszins schoon gebouwtje, dat, door zijn zwierigheid, de aandacht trekt."    "En 1893, l'architecte Langerock restaura la chapelle. Bien qu'elle ne se pare plus de sa vieille ceinture d'arbres et que les puits mystérieux ne nous parle plus de ses beautés d'antan, elle ne s'en resta pas moins une construction élégante qui, par sa grâce et sa finesse, captive l'attention du visiteur."    Naast de kapel in de wijk Blauwput, restaureerde architect Langerock in Kessel-...

In de Belgische krant Le Vingtième Siècle verscheen op 5 juni 1898 een aanbesteding voor de bouw van een gemeentehuis in Wezemaal, gelegen in het noorden van de provincie Vlaams-Brabant en ondertussen een deelgemeente van Rotselaar.     Lees meer:   Vermelding in Franstalig biografisch woordenboek   Aanbesteding voor de kerk in Grand-Reng (1905)

In het artikel 'Het koorgestoelte van de Sint-Salvatorkerk van Hakendover, een restauratie na een bewogen geschiedenis' van Martijn Remmen, gepubliceerd in M&L van juli-augustus 2016, gaat de auteur ook in op de restauratie van de kerk in kwestie door architect Langerock:     "In 1890 begon architect Pierre Langerock aan zijn ontwerp om het koor en de zuidelijke kapel opnieuw in de oorspronkelijke gotische toestand te brengen. Hij voorzag ook de bouw van een nieuwe sacristie tegen de zuidelijke muur van het zuiderstransept. Het is pas na de Eerste Wereldoorlog dat deze plannen ook werden uitgevoerd. Het barokke koor werd ontmanteld: het volledige altaar werd afgevoerd, de gotische spitsboogramen werden opnieuw opengemaakt en voorzien van nieuw glas-in-lood met natuurstenen monelen en maaswerk. Van het grote altaar ontbreekt sindsdien elk spoor. De muren tussen het koor en de zuidelijke kapel werden verwijderd, aangezien deze niet meer als sacristie werden gebruikt. He...

In Wallonië vindt van 8 tot 12 april de Semaine Jeunesse et Patrimoine en Wallonie plaats. Deze monumentenweek richt zich op jongeren tussen 10 en 14 jaar. In de editie van dit jaar staat ook het stadhuis van Binche, in de provincie Henegouwen, op het programma:    "L’hôtel de Ville fraîchement rénové vaut également le détour. Surmonté d’un beffroi inscrit sur la Liste du patrimoine mondial de l’UNESCO, l’édifice a gardé son caractère médiéval mais également son usage politique et protocolaire. [...]    Il n’y a pas de certitude quant à la date de création de l’hôtel de Ville. Cependant, le beffroi attenant au bâtiment, symbole des libertés dont jouissait la ville, date du 14 e siècle. L’édifice servait auparavant de halle, de boucherie communale et de lieu de réunion du magistrat. La partie supérieure du campanile et du beffroi est de style Renaissance, tandis que la partie inférieure ainsi que les arcades sont de de style gothique. Plusieurs fois remanié, l’hôtel ...

In een beschrijving op de website van Agentschap Onroerend Erfgoed van de straat Verlorenkost in Westerlo komt ook het v roeger e hospitaal ter sprake:    "Rechte straat tussen de Sint-Lambertusstraat en de Kaaibeeksedijk. Aan noordzijde voormalig godshuis in 1883 (zie gevelsteen) gebouwd naar ontwerp van P. Langerock, sinds 1984 aangepast aan de nieuwe functie van schoolgebouw. Aan zuidzijde recent complex met verzorgingstehuis en serviceflats."     Lees meer:   Onderzoek naar toekomst van kerken van Heultje en Westerlo   Aannemer uit Aarschot bouwde nieuw kasteel in Westerlo

In de fiche over de Saint-Sulpicekerk te Neerheylissem, een deelgemeente van Hélécine, in de 'Inventaire du patrimoine immobilier culturel' van het Agence wallonne du Patrimoine wordt ook melding gemaakt van de restauratie door architect Pierre Langerock van deze romaanse kerk in het noordoosten van de provincie Waals-Brabant:    "Édifice roman construit vers la fin du 12e siècle en tuffeau, selon un plan et un étagement des volumes propres au style roman mosan. Église restaurée et légèrement modifiée dans le courant du 18e siècle, notamment en 1727 et 1739 (millésimes) et vers 1762 (d'après archives). Les volumes primitifs semblent avoir été respectés mais les matériaux ont varié et certains percements ont été transformés. Dernière restauration en 1905-1906, sous la direction de l'architecte P. Langerock. [...]    Tour partiellement écroulée à la fin du 17e siècle et reconstruite dans la 1e moitié du 18e siècle. Accès percé dans l'axe au 18e siècle, dans une ...