Eigenaar kasteel van Leefdaal wou geen neogotische restauratie

In het artikel 'Leefdaal: land van legenden en tradities' / 'Leefdael: terre de légendes et de traditions', verschenen in het tweetalige tijdschrift La Maison d'Hier & d'Aujourd'hui / De Woonstede door de eeuwen heen in maart 1976, geeft Ghislaine Lemaigre aan dat graaf de Liedekerke duidelijke eisen stelde bij de herstelwerkzaamheden aan het kasteel de Liedekerke in Leefdaal, die vermoedelijk uitgevoerd werden door architect Pieter Langerock: 

 

"Het kasteel bleef onbewoond van 1827 [...] tot 1890, toen Arthur de Liedekerke er met zijn ganse familie zijn intrek nam. Hij liet herstellingswerken uitvoeren aan het gebouw dat in een droevige staat van verval verkeerde. Hij reorganiseerde en moderniseerde het landgoed, ondernam grootse werken in de tuinen en ontwierp, onder andere, het in België weergaloze netwerk van buksboomperken. 

 

Dankzij zijn klassieke smaak kon hij weerstaan aan de golf van neogotiek die zoveel kastelen ontsierd heeft; hij moest stevig voet bij stuk houden en tegen het advies van romantische architecten ingaan. 'Zij willen van mijn kasteel een tweede station van Brugge maken!', zei hij." 

 

-

 

"Le château resta inhabité depuis 1827 [...] jusqu'en 1890, lorsque Arthur de Liedekerke vint s'y installer avec toute sa famille. celui-ci releva l'édifice qui était dans un triste état de délabrement. Il aménagea et modernisa le domaine, entreprit des travaux gigantesques dans les jardins et créa, entre autre, les entrelacs de buis dont nous ne connaissons pas d'égal en Belgique. 

 

Il résista à la vague néogothique qui a défiguré tant de châteaux, grâce à son goût lassique et malgré l'avis des architectes romantiques contre lesquels il dut lutter avec fermeté. 'Ils veulent transformer mon château en gare de Bruges!", disait-il."