Plan voor nieuwe toren Onze-Lieve-Vrouw in Diest niet uitgevoerd

In het boek 'Steden in beeld - Diest' van Michel Van der Eycken en Luc Janssens, in 1994 uitgegeven door het Algemeen Rijksarchief, wordt ook ingegaan op de bouwgeschiedenis van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in de Vlaams-Brabantse stad Diest: 
 
"In het begin van de 19de eeuw bevond de Diestse Onze-Lieve-Vrouwekerk zich in een lamentabele toestand. In 1830 stortte een deel van het koorgewelf in. In 1852 wilde het Ministerie van justitie de kerk afbreken en door een nieuwe vervangen. Dit werd echter door de gemeenteraad afgewezen. Vanaf 1858 werd met ruime tussenpozen aan de restauratie gewerkt. [Aan] de laatste restauratiefase[,] onder leiding van architect Langerock, [kwam] omstreeks de eeuwwisseling een einde [...]. Het plan van deze architect voor de bouw van een 65-meter hoge toren werd nooit uitgevoerd."  
 
Lees meer:  

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Restauratie van kerk in Leefdaal leidde tot fikse ruzie

Afbeelding
Op de pagina over de Sint-Lambertuskerk in deelgemeente Leefdaal op de officiële website van de Vlaams-Brabantse gemeente Bertem, wordt bij de bespreking van de bouwgeschiedenis ook het aandeel van architect Pieter Langerock besproken:    "In de negentiende eeuw verdubbelde de bevolking van de parochie bijna. De toenmalige pastoor wilde bijgevolg een grotere kerk. Het kerkbestuur besloot L. Gife, provinciale architect van Antwerpen, een nieuw plan te laten ontwerpen. Hij leverde een enorm werkstuk af. De bestaande kerk zou, met uitzondering van het koor, volledig worden afgebroken en vervangen door een veel groter gebouw. De as van de kerk zou niet meer volgens de traditionele oost-westlinie, maar noord-zuid verlopen. De hoofdingang zou in het zuiden dichtbij de Dorpstraat liggen. Enig bezwaar was de reusachtige kostprijs. De gemeente zou mee in de kosten moeten delen, maar dit weigerde ze pertinent. Even werd geopperd om het schilderij van Gaspar De Crayer 'De bekering van H...
Meer lezen

Kritiek op restauratie van kerk Bertem

Afbeelding
In het artikel 'La doyenne des églises du Brabant: Berthem', gepubliceerd in de uitgave van oktober-december 1935 van het tijdschrift Revue belge d’Archéologie et Histoire de l’Art , uitte de Leuvense kanunnik en architectuurdocent Raymond M. Lemaire kritiek op de restauratie door Pieter Langerock van de Sint-Pieters-Bandenkerk van Bertem, een gemeente in het centrum van de provincie Vlaams-Brabant, aan het begin van de twintigste eeuw:    "au début du présent siècle, feu M. Langerock remplaça ces plafonds de plàtre par un lambrissage de bois, suspendu aux poutres, mais répondant très imparfaitement à la disposition romane ou les entraits étaient, sans aucun doute, visibles de l'intérieur."     Lees meer:   Vermeldingen in het 'Bulletin' van het jaar 1898   Werken aan de slottoren van het kasteel van Leefdaal
Meer lezen

Vermelding in architectuurgids

Afbeelding
Uit de inleidende bijdrage in de architectuurgids Neogotiek in België van Luc Verpoest en Geert Bekaert, uitgegeven in 1989:    "Tot ca. 1890 ligt het architecturale oeuvre van Cloquet en Helleputte, zoals dit van de Sint-Lucasarchitecten, duidelijk in de lijn van de denkbeelden van Jean Baptiste Bethune. Na 1890 - wanneer Bethune stilaan zijn strakke ideologische greep op de Sint-Lucasscholen en de katholieke neogotische beweging verliest - werden nieuwe ontwikkelingen zichtbaar in het denken over architectuur binnen de beweging. Helleputte die in 1889 tot volksvertegenwoordiger werd verkozen verliet de architectuurpraktijk voor een overigens verder succesrijke politieke carrière. Hij liet zijn praktijk over aan vroegere leerlingen en medewerkers zoals Stéphane Mortier, Vincent Lenertz, Pieter Langerock, Joseph Piscador. Hij bleef nog tot 1910 architectuur doceren te Leuven. Louis Cloquet volgde in 1891 Adolphe Pauli op als docent burgerlijke bouwkunde en architectuurgeschie...
Meer lezen