Artikel over stadhuis van Oudenaarde

In het artikel 'Steenrijk stadhuis Oudenaarde', verschenen in het tijdschrift Openbaar Kunstbezit Vlaanderen (OKV) in 2003, geeft Geertrui Van Kerkhoven onder meer een overzicht van de verschillende restauratiewerken aan het stadhuis van Oudenaarde, een stad in het zuidwesten van de provincie Oost-Vlaanderen: 
 
"Het stadhuis heeft weinig ingrijpende bouwkundige wijzigingen ondergaan maar kent een lange restauratiegeschiedenis. Het is steen per steen vernieuwd. Toch is dankzij het vakmanschap van de opeenvolgende generaties steenkappers het oorspronkelijk uitzicht van het monumentale gebouw tot in de kleinste details bewaard. [...] 
 
In de negentiende eeuw startten de eerste grote restauratiewerken. Tijdens de opeenvolgende campagnes werd bijna alle beeldhouwwerk steen voor steen vervangen: een campagne van L. Roelandt in 1837-1851, van J. Helleputte in 1879-1891, van P. Langerock in 1898-1902, van V. Vaerwyck in 1927-1940, van R. Warie in 1956-1978 en tenslotte van het architectenbureau Van Acker vanaf 1979 tot 1997. 
 
Tijdens de campagne van L. Roelandt werden de beelden en decoratie-elementen vervangen in steen van Hordain, terwijl de borstweringen en de kroonlijsten vernieuwd werden in steen van Soignies en Crazannes. Aansluitend werden de baldakijnen, pinakels, torentjes, kapitelen, de kroon van de belforttoren en het parement en de zuilen van de grote gaanderij onder handen genomen. 
 
Een tweede belangrijke restauratiefase was die van J. Helleputte uit Leuven. Hij voorzag een heraankleding van het interieur van de volkszaal door Louis Hendrix én restauratiewerken aan de belforttoren. Hij tekende eveneens een merkwaardig restauratieplan waarbij op de plaats van het oude schepenhuis, aan de kant van de Nederstraat, een belfort werd voorzien. De oorspronkelijke galerij op de binnenkoer en het schepenhuis zelf dienden heropgebouwd. Met uitzondering van de plannen voor het interieur van de volkszaal, werd afgezien van dit ambitieuze opzet. 
 
 De Eerste Wereldoorlog gooide roet in het eten. Het stadhuis werd zwaar beschadigd: in de linkerzijde van de eerste verdieping en de linkerbovenkant van de gaanderij werd een enorm gat geslagen. Tien jaar later zette V. Vaerwyck de werken verder. Het ging voornamelijk om de herstelling van de oorlogsschade en kleinere interieuraanpassingen."  
 
U kunt het volledige tijdschriftartikel hier lezen en hier downloaden. Ook de foto hierboven komt uit het artikel, waar het als bijschrift krijgt: 'Hanske wordt na restauratie terug op de belforttoren geplaatst (eind 19de eeuw)'.  
 
Lees meer:  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Sint-Jacobskerk in Leuven moet overdekte ontmoetingsplek worden

Kritiek op restauratie van kerk Bertem

Plan voor schouw in nieuw kasteel te Westerlo