Beiaard Oudenaarde werd verplaatst van stadhuis naar Sint-Walburga

In het boekje Het Stadhuis van Oudenaarde van Patrick Devos, uitgegeven in 1990, wordt ook de restauratiegeschiedenis van het gebouw aan het eind van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw uit de doeken gedaan: 
 
"In 1885 bleken dringende werken nodig aan de toren. Daar de beiaard te zwaar woog en trillingen veroorzaakte, was reeds vroeger een schoring nodig geweest met een steunbeer. In 1898 bracht men de beiaard (35 klokken uit 1759) over naar de Sint-Walburgakerk en kon men de steunbeer slopen. 
 
De steen die men bij de herstelling aanwendde, kwam uit Euville, Ecaussines, Sprimont en Reffroy. Zowat heel de torenromp werd toen vernieuwd. Sedert [ca.] 1899 had de assistent van J. Helleputt, P. Langerock, de leiding overgenomen. De eerste fase van de werken geraakte omstreeks 1904 af. Op dat ogenblik moest men nog diverse sculpturen vervaardigen (zoals de putti en het O.-L.-Vrouwbeeld) en ook de sculpturen op de borstwering. 
 
De Eerste Wereldloorlog onderbrak het opzet. Bij de beschieting van oktober 1918 had ook het stadhuis zwaar geleden. Naast ontelbare brokken, waren vooral de tweede travee van de eerste verdieping en de linkerbovenpartij van de galerij weggeschoten."  
 
Lees meer:  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Restauratie van kerk in Leefdaal leidde tot fikse ruzie

Kritiek op restauratie van kerk Bertem

Vermelding in architectuurgids