Pierre Langerock

Verschillende bronnen wijzen architect Pieter Langerock aan als ontwerper van een als industrieel erfgoed geklasseerde dam - gekend als 'Het Trammeke' of 'Trammetje' - in Westerlo, een gemeente in het zuidoosten van de provincie Antwerpen, bijvoorbeeld:    - "Mobiele dam van circa 1874 naar ontwerp van P. Langerock, gebouwd om twee hooibeurten te hebben (bevloeiing van de weiden op het Riet na de eerste oogst), om het water van de kasteelvijver te verversen en om de scheepvaart op de Nete (tot circa 1900) te bevorderen (zie transport van ijzererts)."  [ Inventaris Onroerend Erfgoed ]   - "Aansluitend bij het oostelijk deel van het kasteeldomein bevindt zich het sluis- of stuwsysteem 'Trammetje'. Dit sluizensysteem werd rond 1874 naar ontwerp van architect Pierre Langerock aangelegd met de bedoeling het waterpeil van de Nete tijdelijk te verhogen, de waterstand van de kasteelvijver en de scheepvaart op de Grote Nete te regelen."  [ Kasteelpar...

In een aflevering van de tweetalige 'Oudheidkundige inventaris van Oost-Vlaanderen' gewijd aan de stad Geraardsbergen, in 1911 uitgegeven door de Provinciale Comiteit van Monumenten, wordt bij de korte inleidende beschrijving van het stadhuis van Geraardsbergen melding g emaa kt van twee fasen in de restauratiewerkzaamheden van architect Pieter Langerock:    "Baksteenbouw der XVe eeuw; hersteld door Langerock (het buitenste in 1891, het binnenste in 1896). De zijmuren met trappentop, de vier hoeken met uitstekende ronde torentjes, gelijk eene versterking, rustende op gebeeldhouwde modillons en verbonden door kanteelen. Gelijkvloers twee lage zalen, gewelf met krachtige bogen rustende op kraagsteenen en vereenigd door gebeeldhouwde sluitsteenen. Bij middel van een buitentrap bereikt men de eerste verdieping."    "Construction en briques du XVe s., restaurée, à l'extérieur en 1891, à l'intérieur en 1896, par Langerock. Les murs des côtés sont terminés par d...

Deze foto van het voormalige postkantoor van Kortrijk tijdens de eindfase van de bouwwerken, verscheen als prentkaart - in zwart-wit en ingekleurd - aan het begin van de 20ste eeuw en moet genomen zijn tussen 1904 en 1906, wanneer dit neogotische 'hôtel des postes' gebouwd werd naar plannen van architect Pieter Langerock.    Het gebouw werd in 1944 bijna volledig verwoest tijdens bombardementen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog en werd uiteindelijk volledig afgebroken aan het begin van de jaren 1960.      Lees meer:   Postkantoor Kortrijk overleeft "hel van 21 juli" niet (1944)

In een kadertekst 'De restauratie van de Leuvense Sint-Pieterskerk van 1851-1914. Een leerschool voor monumentenzorg' in het tijdschrift M&L 2021/5 , dat volledig gewijd is aan de Sint-Pieterskerk te Leuven, kadert Luc Verpoest de restauratie aan het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw in een ruimer perspectief:    "Pas vanaf 1877, onder stadsarchitect Eugène Frische, en verder vanaf 1884, in samenwerking met Joris Helleputte, en vervolgens, vanaf 1894, met Pierre Langerock als restauratiearchitecten, werd de aanpak professioneler. Frische zag namens de stad als opdrachtgever toe op de werken. In 1898 werd de Sint-Pieterskerk 'geklasseerd als monument van eerste klasse': eindelijk zekerheid voor het regelmatig verwerven van overheidssubsidies. Fasering van de werken werd duidelijk gepland (vanaf de westgevel verder in uurwijzerzin), aanbestedingen en toewijzingen aan aannemers gebeurden op basis van uitgebreide lastenboeken, in werfverslagen w...