Stijleenheid bij restauratie van middeleeuwse architectuur
In het boek Onderzoeksbalans bouwkundig erfgoed. Deel 1: Architectuurgeschiedenis. Versie 1 (2008) van Leen Meganck, Frank Becuwe, Anna Bergmans, Jo Braeken, Thomas Coomans en Vincent Debonne, een uitgave van de Vlaamse overheid in 2022, wordt architect Langerock geplaatst in een traditie van restauraties van middeleeuwse gebouwen:
"De eerste gebouwen die na 1830 gerestaureerd werden, waren hoofdzakelijk middeleeuwse monumentale kerken en stadhuizen. Er mag dus zeker gesproken worden van een lange traditie inzake restauratie van middeleeuwse architectuur, ook al kende deze traditie in de loop der tijd een belangrijke evolutie. Onder invloed van de Sint-Lucasbeweging werden vanaf de jaren 1870 archeologische restauraties met zicht op stijleenheid bevorderd (zie o.m. het werk van architecten als Auguste Van Assche, Pierre Langerock, Auguste Verhargen, Hendrik Geirnaert, Matthieu Christiaens). Nogmaals kregen de gebouwen uit de middeleeuwen de voorkeur omdat vanuit een ideologisch perspectief het middeleeuwse verleden een voorbeeld was voor een katholieke samenleving. De restauratie van het Gravensteen en van de Graslei in Gent alsook het stadsbeeld van Brugge zijn daar unieke voorbeelden van."
Lees meer:
Reacties
Een reactie posten