Neogotiek in Brussel
Uit de bijdrage over de provincie Brabant in de architectuurgids Neogotiek in België van Luc Verpoest en Geert Bekaert, uitgegeven in 1989:
"Met de historische steden Brussel en Leuven is Brabant uiterst vruchtbaar gebleken voor de ontwikkeling van de architectuur sinds de Middeleeuwen, en om diverse redenen is dit ook zo voor de negentiende-eeuwse gotiek. Brussel is aan geen enkele negentiende-eeuwse stijlontwikkeling ontsnapt, ook de neogotiek niet. We vinden er de vroegste én de ultieme uitdrukkingen van de neogotische architectuur, en ook de grootst mogelijke stilistische verscheidenheid binnen de neogotiek: de 'primitieve' neogotiek van Charles Van der Straeten (1761-1834) in de Sint-Michielskathedraal (het recent gesloopte neogotische doksaal uit 1823) en de nooit gerealiseerde hoog-neogotische Basiliek van Koekelberg van Pieter Langerock (1859-1923) uit 1900 naar het model van de ideale twaalfde-eeuwse neogotische kathedraal van Eugène-Emmanuel Viollet-le-Duc (1814-1879); de 'Brugse traveeën' van de arbeiderswoningen in de Kruitmolenstaat en de neomiddeleeuwse kazerne van het 'Klein kasteeltje' (1848-1852), de Sint-Bonifaaskerk in Elsene uit 1847-1849 van Joseph Jonas Dumont (1811-1859), het eigenlijke begin van de neogotiek in Brussel, en Jozef Poelaert (1817-1879) die slechts enkele jaren later al het einde van de neogotiek leek aan te kondigen met de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Laken uit 1852 (en pas voltooid in 1907!); de decoratieve burgerlijkheid van Paul Saintenoy's (1862-1952) apotheek aan de Kunstberg uit 1895 en de constructieve soberheid en eerlijkheid - ook in de decoratie - van de Julianakapel uit 1884-1888 van Joris Helleputte (1852-1925)."
Lees meer:
Reacties
Een reactie posten